شعر شیرازی

دَرِ چِرُو بَسَّن

 

باز صِدُىْ دَر ميات و دل بى قراره

دلُم امشب سه شبه چيش انتظاره

 

بُدُوم درِ واكُّنم نكنه بِرَنجه

طاقتِ موندنِ پُشتِ دَرْ نداره

 

وُىْ خدا كيليل كُجان درِ چرُو بَسَّن؟

نه تو طاقچَه ن، نه رو رَفه، نه كِرِ حصاره

 

درِ اَىْ واز نكنم، تو روش نخندم

او دَمار از روزگارُم دَر مياره

 

نَمْدونَم چكار كنم هُوْلَكى هسَّم

داره از مغز سرُم آتيش ميباره

 

اگِه مـاطَلِش كنم، كه وُىْ نَميسّه

ميره هيچ وَخ ديگه مَـلُم نَميذاره

 

ميرم از رو سَرْبُونَك بُو صد خجالت

بگَمِش كه ماجرا از چه قراره

 

وُىْ چِقَدْ پِلِّه داره چِرُو نَميرِسَّم

نفَسُم بند اومده سرُم دَواره

 

بايه احتياط كنم يِهُوْ نيفتم

كه بگَن قربونىِ ديدن ياره

 

بِيْذُو يِىْ نِگُوىْ كنم وَضِ بِفَـمَم

بيبينم كه آرومه يُو بى قراره

 

آخ چه جِيْلونى كه زدم ئى كه گُلِ من نيس

ئى نَنِه ىْ هَمدَمِه كه چيشُمِ نداره



موضوعات مرتبط: شعر عاشقانه ، ،
برچسب‌ها: شعر شیرازی , شعر محلی شیراز , شعر شیراز , اشعار شیرازی , ,

تاريخ : پنج شنبه 18 آبان 1391 | 21:36 | نویسنده : ایــزدمهــــــــــــــــر |

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 36 صفحه بعد

.: Weblog Themes By VatanSkin :.